We zouden soms allemaal wel een 'quick fix' willen voor het gedrag van ons paard, en soms gebruiken we die ook:

• even het gebok en geren uitzitten bij het zadelmak maken en je paard is 'zadelmak'
• het paard met shovel en een baal stro op de trailer zetten, of erin hengelen met longeertouwen als hij niet wil
• het gedrag van je paard negeren en toch gaan rijden als hij wegloopt bij het zadelen, 'zuur' kijkt bij aansingelen, toch doorgaan als hij veel mest of plast, tanden knarst of bijt voordat je iets gaat doen is ook een vorm van een quick fix.
• je paard met bijzetteugels bijzetten of slof rijden om hem in het 'juiste' frame te krijgen is een quick fix
• je paard opsluiten in een opvoelbox om er toch op te kunnen gaan zitten
• ijzers onder de hoeven zetten als de hoeven niet goed zijn
• en zo zijn er nog veel meer quick fixes.

Ik heb al heel wat jaren ervaring met paarden en meer dan duizend paarden en pony's in handen gehad, maar ik denk dat ik de eerste 20 jaren niet mee kan tellen. Wel veel kilometers gemaakt, maar ik had geen idee met wat voor dier ik eigenlijk te maken had. Geen idee hoe ze subtiel spanning of pijn laten zien, hoe je ze fysiek goed kan trainen, hoe ik zelf in balans kan zijn, hoe ze altijd in kuddeverband denken en doen, etc. Ik heb veel gezien en zelf ook dingen gedaan omdat ik dacht het zo moest of omdat een ander dat wilde, en ik dacht dat die het wel wist. En dat waren veel quick fixes onder het mom van ?hij moet gewoon luisteren?.

Eén ding weet ik zeker: een quick fix bestaat niet. Het maakt het gedrag doorgaans erger, of het paard gaat kapot. Je kan de natuur niet dwingen.

Onder dit soort menselijke dwang zit natuurlijk van alles: de agenda en wensen van de eigenaar/trainer zijn op dat moment VEEL belangrijker dan het paard. Het paard werkt eigenlijk gewoon niet mee, wordt niet gezien of gehoord en laat staan geholpen. Het gaat hier om een doel halen en niet om connectie opbouwen met het dier, want dat kost allemaal veel te veel tijd (en geld). Ik word daar enorm verdrietig van. Het geeft mij het gevoel dat je een klein kind dat nog niet kan zwemmen en bang is voor water, zo het zwembad in duwt en dat het niet moet zeuren. Er wordt over de angst of fysieke uitdaging heen gewalst, er MOET op dat moment gewoon gebeuren wat de mens wil, waardoor de spanning en angst alleen maar groter wordt, en het vertrouwen is weg. Het ene paard laat meteen zien dat er iets niet goed voelt, de ander blijft zijn hele leven lang angstig of stapelt meer en meer spanningen en uitdagingen en/of fysieke problemen. Tuurlijk komt dit gedrag van mensen ook door gebrek aan kennis, zoals ik dat vroeger ook had. En nog steeds weet ik nog lang niet alles.

Bij een training, zeker intern, kan ik niet enkel mentaal of gedrag trainen, ook al ben ik 'gedrags' trainer. Het fysieke deel is een ongelooflijk groot onderdeel. Het hangt allemaal met elkaar samen.

Ik ga wel altijd eerst op zoek naar de mentale release en contact: het paard vertrouwen geven dat ik zijn taal begrijp, hem zie en hem kan helpen. Door de focus steeds weer naar het nu/hier te halen, zorg ik ervoor dat het paard letterlijk meer in het nu komt en durft te ontspannen en minder met de omgeving bezig is. Dit zie je bijvoorbeeld gebeuren met loswerken of longeren als ik werk aan de 'ear flick': ik wil altijd een (binnen) oor op mij gericht hebben. Op het moment dat het paard het vertrouwen krijgt dat ik een consequente factor ben (met een lage hartslag, spierspanning en ademhaling!) en ik haal de focus steeds weer terug naar waar we mee bezig zijn, dan gaat de hals van het paard letterlijk 'vallen', vaak met de neus helemaal over de grond. De bovenlijn gaat meer ontspannen, het paard gaat door zijn lijf lopen en loopt vaak meteen niet meer in een verkeerde buiging of met teveel stelling. Hij is met zijn aandacht bij waar zijn voeten en lichaam zijn en mijn hulpen komen beter door. We hebben contact!

Hoe snel deze mentale release komt, wisselt heel erg per paard. Sommige paarden vinden dat fysiek moeilijk of mentaal moeilijk om te doen bij mensen. Ik doe dit eerst in een cirkel, maar het werkt net zo goed onder het zadel.

Met het vallen van de hals komt er dus een mentale release, maar ook een fysieke omdat de bovenlijn en het lijf los gelaten wordt en andere spieren worden aangesproken en dat zorgt er weer voor dat we het fysieke deel kunnen gaan opbouwen. Het is een constante wisselwerking.

Ik krijg heel vaak de vraag: hoe lang duurt zadelmak maken en hoe lang duurt een interne training? Dit hangt er dus vanaf hoe snel een paard mentaal en fysiek weer in balans komt, hoe snel zijn spanning omlaag gaat en ik er hulpen op kan gaan zetten. Als een paard hoog in spanning zit, dan leert hij ook langzamer en is zijn lijf strakker. Je snapt dat spieren opbouwen tijd kost, en een lichaam (weer) klaar maken voor ruitergewicht ook. Ik werk vrijwel zonder hulpteugels, dus het paard gaat echt op eigen benen lopen en ontwikkelt zich biomechanisch correct. Dat is een duurzame manier van trainen, omdat het paard vanuit een goed gaand lichaam en zonder stress fit en sterk kan worden. Ze krijgen plezier in het werk. Een paard met een trauma of een herstarter trainen duurt langer omdat er veel spanning in het lichaam opgeslagen ligt en het paard weer/ nog meer spanning krijgt bij associatie. Hierbij helpt het werk van een osteopaat, goede voeding en stalmangement uiteraard enorm.

Door toe te werken naar een mentale en fysieke release, zie je op deze manier vaak uitdagend gedrag snel afnemen, omdat de basis op orde komt en het paard gezien en begrepen wordt. En van daaruit kan je weer op gaan bouwen. Het gedrag gaan trainen en belonen dat we wel willen zien en het paard weer fysiek gezond en sterk krijgen. Je biedt het paard een alternatief voor zijn gedrag, en omdat het alternatief op de lange termijn beter voelt voor het paard en er een basis van vertrouwen ligt in de communicatie, gaat hij het voor ons gewenste gedrag steeds vaker en sneller op zoeken. Geen quick fix dus, maar uiteindelijk kom je sneller waar je wilt zijn en je bouwt ondertussen een fantastische band op met je paard!

Daarom zeg ik vaak: 'go slow to go fast'. Een zadel op een paard leggen en er snel opkruipen is niet zo moeilijk, het totaalplaatje goed krijgen om een mentaal en fysiek betrouwbaar rijpaard voor de toekomst te krijgen kost meer tijd en kennis.

Dacht je eigenlijk aan een quick fix, maar wil je het liever eerlijk doen en het goed aanpakken met je paard? Boek dan nu je training!